ای کاش میدانستی

عشق را در سکوت زمزمه کردیم


نگاه هایمان در هم آمیخت و قلب هایمان


 گره خورد


 گره ای جدا نشدنی


 سکوت ادامه پیدا کرد و عشق ریشه گرفت


نگفتی و نگفتم


گذشت و گذشت


 زمان زیادی که در سکوتی توام با عشق گذشت

نگفتی و نگفتم


قلبم سر شار از تمنا بود و قلبت سر شار از نیاز ... دستهایمان


دور از هم


چیزی کم داشت

 اما چیزی که زیاد بود سکوت مرگبار عشقمان بود

باز هم نگفتی و نگفتم


و امروز که من در صفحه قلبم نوشتم:


 از میان کسی که دوستش داری

و

 کسی که دوستت دارد آن که دوستت دارد

انتخاب کن عشق راپذیرا باش گدایی نکن! ـ

به سراغم آمده ای

 گفتی اما هرگز نخواهم گفت

 خود را به دیگری

می سپارم آن که دوستم دارد

و از اول گفت…..