عشق را در سکوت زمزمه کردیم
نگاه هایمان در هم آمیخت و قلب هایمان
گره خورد
گره ای جدا نشدنی
سکوت ادامه پیدا کرد و عشق ریشه گرفت
نگفتی و نگفتم
گذشت و گذشت
زمان زیادی که در سکوتی توام با عشق گذشت
نگفتی و نگفتم
قلبم سر شار از تمنا بود و قلبت سر شار از نیاز ... دستهایمان
دور از هم
چیزی کم داشت
اما چیزی که زیاد بود سکوت مرگبار عشقمان بود
باز هم نگفتی و نگفتم
و امروز که من در صفحه قلبم نوشتم:
از میان کسی که دوستش داری
و
کسی که دوستت دارد آن که دوستت دارد
انتخاب کن عشق راپذیرا باش گدایی نکن! ـ
به سراغم آمده ای
گفتی اما هرگز نخواهم گفت
خود را به دیگری
می سپارم آن که دوستم دارد
و از اول گفت…..
پرسیدم.... ،
چطور ، بهتر زندگی کنم ؟
با کمی مکث جواب داد :
گذشته ات را بدون هیچ تأسفی بپذیر ،
با اعتماد ، زمان حالت را بگذران ،
و بدون ترس برای آینده آماده شو .
ایمان را نگهدار و ترس را به گوشه ای انداز .
شک هایت را باور نکن ،
وهیچگاه به باورهایت شک نکن .
زندگی شگفت انگیز است ، در صورتیکه بدانی چطور زندگی کنی .
پرسیدم ....
آخر .... ،
و او بدون اینکه متوجه سؤالم شود ، ادامه داد :
مهم این نیست که قشنگ باشی ... ،
قشنگ این است که مهم باشی ! حتی برای یک نفر .
کوچک باش و عاشق ... که عشق ، خود میداند آئین بزرگ کردنت را ..
بگذارعشق خاصیت تو باشد ، نه رابطه خاص تو با کسی .
موفقیت پیش رفتن است نه به نقطه ی پایان رسیدن ..
داشتم به سخنانش فکر میکردم که نفسی تازه کرد وادامه داد ...
هر روز صبح در آفریقا ، آهویی از خواب بیدار میشود و برای زندگی کردن و امرار معاش در صحرا میچراید ،
آهو میداند که باید از شیر سریعتر بدود ، در غیر اینصورت طعمه شیر خواهد شد ،
شیر نیز برای زندگی و امرار معاش در صحرا میگردد ، که میداند باید از آهو سریعتر بدود ، تا گرسنه نماند ..
مهم این نیست که تو شیر باشی یا آهو ... ،
مهم اینست که با طلوع آفتاب از خواب بر خیزی و برای زندگیت ، با تمام توان و با تمام وجود شروع به دویدن کنی ..
به خوبی پرسشم را پاسخ گفته بود ولی میخواستم باز هم ادامه دهد و باز هم به ... ،
که چین از چروک پیشانیش باز کرد و با نگاهی به من اضافه کرد :
زلال باش .... ، زلال باش .... ،
فرقی نمی کند که گودال کوچک آبی باشی ، یا دریای بیکران ،
زلال که باشی ، آسمان در تو پیدا